Bir dakika ne kadar uzun sürebilir ki: Yanıtı Vargtimmen'de

Antik Romalılar gece ile şafak vakti arasında geçen zamana kurtların zamanı (Hour of the Wolf – Vargtimmen) derlerdi. İnsanlar bu zaman zarfında demon(iblis, cin)’ların güçlerinin doruk noktasına ulaştığına inanırlardı. Onlara göre kabusların en sık görüldüğü bu saatlerde ölüm ve doğum oranları da artardı. 


İsveç dilinde bu tabir için bitişik bir sözcük kullanılır: Vargtimmen (Kurtların zamanı).

Demon'lar tarafından sık sık ziyaret edilen sanatçı Johan Borg (Max von Sydow) akıl sağlığını ve sanatsal cesaretini yitirmemek için ciddi bir mücadele vermektedir. Tüm gayretine ve soğukkanlılığına karşın Johan'a yardımcı olamayan çaresiz eşi Alma (Liv Ullmann) ister istemez onun halüsinasyonlarına ortak olmaya başlar. İlerleyen zamanla birlikte Johan'ın zihni çözülmeye devam edince, Alma; aşkı, sevgisi ile kendi hayatı ve geleceği arasında bir seçim yapmak zorunda kalacaktır. 

Baştan uyarayım: Film karanlık ve zor bir psikolojik dram tadında... Hatta horror bir tarafı bile olduğu söylenebilir...

Filmden alıntıladığım ve beni çok etkileyen yaklaşık 1.5 dakikalık bir kesit var ki... Hani zamanın göreceliğine kanıt olabilecek kadar sağlam bir sahne. 

Görecelik derken, bazen bir dakika bir ömür gibi gelir ya insana, bazense bir ömür göz açıp kapayıncaya kadar akıp geçer ya... 

Alma'ya ve izleyene bir ömür gibi gelen O bir dakikayı sunuyor bize Johan:

Sormak isterim sessizce; O bitmek bilmeyen bir dakikada yaşadığın; Alma'ya, bana yaşattığın bir kabus değilse nedir ya da kabus nedir Johan? 

Ne görmek istersen onu görürsün!

Filmin Künyesi:

Vargtimmen (Hour of the Wolf) - 1968

Yönetmen: Ingmar Bergman

Senaryo: Ingmar Bergman

Görüntü Yönetmeni: Sven Nykvist

Oyuncular: Max von Sydow, Liv Ullmann ve Gertrud Fridh

Süre: 90 dak

Ses Kaydı: Mono

Renk: Siyah Beyaz

Yapımcı: Svensk Filmindustri (SF)

Esen K.